معنی خانه زین - جستجوی لغت در جدول جو

خانه زین(نَ / نِ یِ)

لغت نامه دهخدا

خانه نشین

ویژگی کسی که به سبب بیماری یا از دست دادن شغل در خانه به سر می برد، ساکن خانه

فرهنگ فارسی عمید

شانه بین

فال گیر که از روی استخوان شانۀ گوسفند فال می گیرد، فال بین

فرهنگ فارسی عمید

چانه زدن

حرف زدن زیاد در موقع خرید و فروش برای کم کردن یا زیاد کردن قیمت
کنایه از بسیار سخن گفتن، پرحرفی کردن

فرهنگ فارسی عمید

خانه گیر

گیرندۀ خانه
خانه گیر شدن: گیرندۀ خانه شدن، خانه ای را اشغال کردن در بازی برای مثال عشقت چو در سراچۀ دل خانه گیر شد / زاین پس برون شود خرد از وی به اضطرار (ابن یمین - ۲۴۲)

فرهنگ فارسی عمید

خانه زاد

خدمتکاری که در خانۀ ارباب خود متولد شده، بومی، کنایه از حاصل

فرهنگ فارسی عمید

خایه زرین

گلولۀ زر
کنایه از آفتاب، طاووس فلک، طاس زر، سپر آتشین، چتر روز، چراغ سحر، طرف دار انجم، اسطرلاب چهارم، چتر زرّین، چتر نور، چتر زر، طاووس آتش پر، گیتی پرور، طاووس مشرق خرام، چراغ روز، خایه زر، غزاله برای مثال آن خایه های زرین از سقف نیم خایه / سیماب شد چو برزد سیماب آتشین سر (خاقانی - ۱۸۶)

گلولۀ زر
کنایه از آفتاب، طاووسِ فَلَک، طاسِ زَر، سِپَرِ آتَشین، چَترِ روز، چِراغِ سَحَر، طَرَف دارِ اَنجُم، اُسطُرلاب چَهارُم، چَترِ زَرّین، چَترِ نور، چَترِ زَر، طاووسِ آتَش پَر، گیتی پَروَر، طاووسِ مَشرِق خَرام، چِراغِ روز، خایِه زَر، غَزالِه برای مِثال آن خایه های زرین از سقف نیم خایه / سیماب شد چو برزد سیماب آتشین سر (خاقانی - ۱۸۶)

فرهنگ فارسی عمید

خانه شین

(بَ تَ / تِ)

مخفف خانه نشین است، خاتون خانه. خانم خانه:
تاجری دریا و خشکی میرود
آن بمهر خانه شینی میرود.
مولوی (مثنوی)

لغت نامه دهخدا

خانه زن

(نَ / نِ یِ زَ)

خانه متعلق بزوجه. خانه از آن زن. چون: فلانی در خانه زن خود زندگی میکند و از خودش خانه ای ندارد

لغت نامه دهخدا

خانه زرین

(نَ / نِ یِ زَرْ ری)

آفتاب، ستارگان، فلک هشتم. (ناظم الاطباء) (برهان قاطع) (آنندراج)